[ad_1]
ନୂଆଦିଲ୍ଲୀ: ବୈବାହିକ ଜୀବନରେ ବଳାତ୍କାର ଏକ ବିଷୟ ଯାହାକୁ ଅଣଦେଖା କରାଯାଇପାରିବ ନାହିଁ । ଭାରତ ସମେତ ସାରା ବିଶ୍ୱରେ ମହିଳାମାନେ ଏହାର ଶିକାର ହେଉଛନ୍ତି । ଅନେକ ସମାଜରେ, ଏହି ଚିନ୍ତାଧାରା ଜାରି ରହିଛି ବିବାହ ପରେ ସ୍ୱାମୀଙ୍କର ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ଶରୀର ଉପରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଧିକାର ଅଛି ଏବଂ ସେ ଯାହା ଚାହିଁବେ ତାହା କହିପାରିବେି । ଏହି ଚିନ୍ତାଧାରା ବିବାହ ପରି ପବିତ୍ର ଅନୁଷ୍ଠାନଗୁଡ଼ିକୁ ବିକୃତ କରିଦେଇଛି । ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ସମ୍ମତି ବିନା କୌଣସି ପ୍ରକାରର ସମ୍ପର୍କ ରହିବା କେବଳ ଅପରାଧ ନୁହେଁ ବରଂ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଅନୈତିକ ଅଟେ ।
ଏପରି ଅଭିଯୋଗ ପ୍ରତିଦିନ ଆସୁଛି ଯେତେବେଳେ ମହିଳାମାନେ ଅଭିଯୋଗ କରନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ସ୍ୱାମୀ ବିନା ଅନୁମତିରେ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଶାରୀରିକ ସମ୍ପର୍କ ରଖୁଛନ୍ତି । ପ୍ରଶ୍ନ ହେଉଛି ସ୍ତ୍ରୀ-ସ୍ୱାମୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯୌନ ସମ୍ବନ୍ଧରେ କୌଣସି ନିୟମ ଅଛି କି? ଏପରି ପରିସ୍ଥିତିରେ ସ୍ତ୍ରୀ କ’ଣ କରିବା ଉଚିତ? ମହିଳାମାନଙ୍କୁ ସମ୍ପତ୍ତି ଭାବରେ ବିବେଚନା କରିବାର ଏହି ଧାରଣା କେବେ ଶେଷ ହେବ? ଭାରତର ନିୟମରେ ବୈବାହିକ ବଳାତ୍କାର ଅପରାଧ ନୁହେଁ । ସର୍ତ୍ତ ହେଉଛି ସ୍ତ୍ରୀଙ୍କ ବୟସ ୧୮ ବର୍ଷରୁ କମ ହେବା ଉଚିତ ନୁହେଁ । ଦୀର୍ଘ ଦିନ ଧରି ଏହାକୁ ଅପରାଧ ବୋଲି ଘୋଷଣା କରିବାକୁ ଅନେକ ସଂଗଠନ ଦାବି କରିଆସୁଛନ୍ତି । ବୈବାହିକ ବଳାତ୍କାର ସମ୍ପର୍କରେ କେନ୍ଦ୍ର ସରକାର ୨୦୧୭ରେ ଦିଲ୍ଲୀ ହାଇକୋର୍ଟଙ୍କୁ କହିଥିଲେ ଏହାକୁ ଅପରାଧ ବୋଲି ବିବେଚନା କରାଯାଇପାରିବ ନାହିଁ କାରଣ ଯଦି ଏହା ଘଟେ ତେବେ ବିବାହ ପରି ଏକ ପବିତ୍ର ଅନୁଷ୍ଠାନ ଅସ୍ଥିର ହୋଇଯିବ ।
ଏହା ମଧ୍ୟ କୁହାଯାଇଥିଲା ସ୍ତ୍ରୀମାନେ ନିଜ ସ୍ୱାମୀଙ୍କ ଉପରେ ପ୍ରତିଶୋଧ ନେବା ପାଇଁ ଏହାକୁ ବ୍ୟବହାର କରିପାରିବେ । ପରିସଂଖ୍ୟାନ ଅନୁଯାୟୀ, ବିଶ୍ୱର ୧୮୫ ଟି ଦେଶ ମଧ୍ୟର ୭୭ ଟିରେ ବୈବାହିକ ବଳାତ୍କାର ଆଇନ ରହିଛି । ମହିଳାମାନେ ୭୪ଟି ଦେଶରେ ରିପୋର୍ଟ ଏନେଇ ଦାଖଲ କରିପାରିବେ । ଯେତେବେଳେ କି ଭାରତ ସମେତ ୩୪ ଟି ଦେଶରେ, ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀ ସ୍ୱାମୀଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବଳାତ୍କାର ହୋଇପାରେ ବୋଲି ବିଶ୍ୱାସ କରାଯାଏ ନାହିଁ । ଭାରତୀୟ ଦଣ୍ଡ ସଂହିତା ଧାରା ୩୭୫ ଅନୁଯାୟୀ ସ୍ତ୍ରୀ-ସ୍ୱାମୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯୌନ ସମ୍ପର୍କକୁ ବଳାତ୍କାର କୁହାଯାଇପାରିବ ନାହିଁ । ଅବଶ୍ୟ, ୧୮ ବର୍ଷରୁ କମ ଝିଅ ସହିତ ଶାରୀରିକ ସମ୍ପର୍କ ରଖିବା ବଳାତ୍କାର ଅଟେ, ଯଦିଓ ସେ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀ ହୁଅନ୍ତୁ । ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାରତରେ ଏହାକୁ ବଳାତ୍କାର ବୋଲି ଧରାଯାଏ ନାହିଁ । ଏହାକୁ ଘରୋଇ ହିଂସା ବର୍ଗରେ ରଖାଯାଇଛି । ଭାରତୀୟ ଦଣ୍ଡ ସଂହିତା ୧୯୬୦ର ଧାରା ୪୯୮ ଏ ଅନୁଯାୟୀ, ବୈବାହିକ ବଳାତ୍କାରକୁ କ୍ରୁରତା ବୋଲି ବିବେଚନା କରାଯାଏ, କିନ୍ତୁ ଏହି କ୍ରୁରତାକୁ କୌଣସି ସଜ୍ଞା ଦିଆଯାଇନାହିଁ ।
[ad_2]
